Wilczak czechosłowacki

Wilczak czechosłowacki to rasa psów przypominająca wilka o prostej, ściśle przylegającej sierści, wyprostowanych uszach i bursztynowych oczach. Ma aktywny, odważny i lojalny temperament.

Szczegóły ogólne

Rasa ta jest średniej wielkości, o wadze wahającej się od 20 do 26 kilogramów i wysokości od 60 do 65 centymetrów. Oczekiwana długość życia wynosi od 10 do 15 lat. Czechosłowacki wilczak należy do grupy 1 Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), która grupuje psy pasterskie i psy do bydła (z wyjątkiem szwajcarskich psów do bydła).

Krótka historia rasy

Czechosłowacki wilczak jest wynikiem eksperymentu przeprowadzonego w Czechosłowacji w latach 50. ubiegłego wieku. Poprzez skrzyżowanie owczarka niemieckiego i wilczarza karpackiego starano się połączyć pożądane cechy obu zwierząt. Po dziesięcioleciach selekcji i hodowli, wilczak czechosłowacki został oficjalnie uznany za rasę narodową w 1982 roku. Te wilczaki mają majestatyczny wygląd i lojalną naturę, ale wymagają odpowiedzialnych właścicieli, którzy zapewnią im odpowiednie szkolenie. Ich historia i związek z wilkami nadają im wyjątkowego uroku, który nadal przyciąga ludzi w różnych częściach świata.

Charakterystyka rasy

Wilczak czechosłowacki charakteryzuje się ogólnie silnie zbudowanym wyglądem. Budową ciała, ruchem, umaszczeniem i maską przypomina wilka. Głowa jest symetryczna, tworząc ścięty klin. Oczy są małe, skośne i bursztynowe, a uszy wyprostowane, trójkątne i krótkie. Ogon zwisa prosto, ale podczas podniecenia ma tendencję do unoszenia się w kształcie sierpa. Sierść jest prosta, z gęstym podszerstkiem w zimie. Umaszczenie może wahać się od żółtawo-szarego do srebrzysto-szarego, z jasną maską. Czechosłowacki wilczak, znany ze swojego aktywnego i odważnego temperamentu, jest nieufnym psem wykazującym wyjątkową lojalność wobec właściciela. Charakteryzuje się wytrzymałością, wszechstronnością i dyscypliną, ale może być również nieustraszony w swoim zachowaniu.

Powszechne choroby

Są bardzo zdrową i silną rasą, ale prawdą jest, że są bardziej podatne na choroby, takie jak dystrofia, zaćma, ektropion, entropion i postępujący zanik siatkówki.