Terier szkocki, znany również jako Scottie, to mała lub średnia rasa psów pochodząca ze Szkocji. Charakteryzuje się krótkimi kończynami, wydłużoną głową i aktywnym charakterem.
Szczegóły ogólne
Waga teriera szkockiego wynosi od 8 do 10 kilogramów, przy czym samce są nieco cięższe od samic. Wysokość w kłębie wynosi około 25 centymetrów. Należą do grupy 3 Fédération Cynologique Internationale (FCI), która grupuje teriery. Ponadto ich średnia długość życia wynosi od 11 do 13 lat.
Krótka historia rasy
Jest to starożytna rasa psów pochodząca ze Szkocji. Jego historia sięga XVIII wieku, kiedy to został opracowany jako pies myśliwski na małe zwierzęta i gryzonie. W całej historii terier szkocki był ceniony zarówno przez rodzinę królewską, jak i klasę robotniczą, będąc uważanym za symbol szkockiej kultury. W XIX wieku stał się popularny w Anglii i Stanach Zjednoczonych, gdzie był również hodowany i wystawiany na wystawach psów. W dzisiejszym społeczeństwie terier szkocki pozostaje bardzo cenioną i popularną rasą jako towarzysz rodziny.
Charakterystyka rasy
Terier szkocki to rasa o zwartej budowie i krótkich kończynach. Głowa jest długa w stosunku do reszty ciała, a oczy są ciemnobrązowe i mają kształt migdałów. Uszy są wyprostowane i spiczaste, a ogon jest średniej długości i noszony pionowo lub z lekkim zakrzywieniem. Sierść zewnętrzna jest szorstka i szorstka, podczas gdy podszerstek jest miękki i wełnisty. Sierść zapewnia doskonałą ochronę przed zimnym, wilgotnym szkockim klimatem. Charakterystyczne kolory tej rasy to czarny, żółty i biały. Terier szkocki to wierny, lojalny i szlachetny pies. Chociaż może być powściągliwy i niezależny, jego odwaga i inteligencja wyróżniają się w jego zachowaniu. Jest cennym towarzyszem, który zapewnia miłość i ochronę swojej rodzinie, zawsze wykazując zrównoważony charakter i nigdy nie okazując niepotrzebnej agresji.
Powszechne choroby
Terier szkocki, przy optymalnej opiece i pielęgnacji, może cieszyć się długim życiem w zdrowiu, choć jest predysponowany do pewnych problemów zdrowotnych. Do najczęstszych chorób lub zaburzeń należą dysplazja stawów biodrowych, zwichnięcie rzepki, choroba krążka międzykręgowego, zaćma, postępujący zanik siatkówki, jaskra i niedoczynność tarczycy. Oprócz powyższych schorzeń, OFA (Orthopaedic Foundation for Animals) Canine Health Information Centre (CHIC) zaleca badanie przesiewowe serca, badanie kwasów żółciowych i test na niedobór czynnika VII.
Nadal nie znasz prawdziwej natury swojego psa?
Odkryj sekrety DNA swojego zwierzaka dzięki naszym dwóm seriom.
