Szakal złocisty to pradawny gatunek psa podobny do wilka, charakteryzujący się smukłym, smukłym ciałem, małą trójkątną głową i wyprostowanymi uszami. Szakal złocisty jest znany ze swoich wyostrzonych zmysłów, zdolności adaptacyjnych i zachowań społecznych, dzięki czemu jest skutecznym drapieżnikiem i padlinożercą.
Szczegóły ogólne
Psy tej rasy są średniej wielkości i mierzą od 46 do 51 centymetrów. Jeśli chodzi o wagę, samce ważą od 6 do 14 kilogramów, a suki od 7 do 11 kilogramów. Średnia długość życia rasy wynosi od 10 do 16 lat i nie jest ona uznawana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI).
Krótka historia rasy
Szakal złocisty to gatunek psa występujący w południowo-wschodniej Europie, południowo-zachodniej Azji, południowej Azji i regionach południowo-wschodniej Azji. Szakal złocisty ma długą i zróżnicowaną historię. Za przodka szakala złocistego uważa się wymarłego psa znad rzeki Arno. Najstarsza skamielina tego psowatego pochodzi sprzed 7600 lat. Historycznie rzecz biorąc, szakal złocisty był zarówno czczony, jak i pogardzany przez ludzi. W niektórych kulturach był uważany za święte zwierzę, podczas gdy w innych był ścigany i zabijany jako szkodnik. Psy te odgrywają znaczącą rolę w regulowaniu populacji ofiar i całego ekosystemu.
Charakterystyka rasy
Ciało złotego szakala jest smukłe i smukłe, z małą, trójkątną głową i spiczastym pyskiem. Uszy są duże i wyprostowane, a ogon jest gęsty, gruby i noszony pionowo. Nogi są długie i smukłe, z małymi, ostrymi pazurami. Sierść złotego szakala jest krótka i ma szorstką teksturę, a jej kolor bazowy waha się od bladokremowożółtego do ciemnopłowego. Sierść na grzbiecie składa się z mieszanki czarnych, brązowych i białych włosów, podczas gdy podbrzusze ma kolor od jasnego rudego do kremowego. Końcówka ogona może mieć kolor od cynamonowego do czarnego. Melanizm może powodować ciemne futro u niektórych szakali złocistych, a także u albinosów. Szakale złociste są głównie zwierzętami nocnymi i samotnymi, ale mogą tworzyć pary lub małe grupy. Komunikują się za pomocą serii wokalizacji, takich jak wycie i szczekanie. Ogólnie rzecz biorąc, są to zaradne zwierzęta, które z powodzeniem przystosowały się do życia w różnych siedliskach, od lasów po pustynie.
Powszechne choroby
Informacje na temat najczęstszych zaburzeń genetycznych u szakala złocistego są bardzo ograniczone. Choroby takie jak wścieklizna, bąblowica, leptospiroza, erlichioza i babeszjoza zostały opisane u tej rasy.
Nadal nie znasz prawdziwej natury swojego psa?
Odkryj sekrety DNA swojego zwierzaka dzięki naszym dwóm seriom.
