Shiba

Shiba Inu to rasa psów pochodząca z Japonii. Jest to rasa szpiców znana z gęstej, grubej sierści, która jest zwykle w kolorze czerwonym, czarnym i brązowym. Shiba Inu znane są ze swojej niezależności, odwagi i lojalności.

Szczegóły ogólne

Shiba Inu to niewielka rasa psów, ważąca od 8 do 10 kilogramów i mierząca od 33 do 45 centymetrów w barku. Średnia długość życia wynosi od 12 do 15 lat. Według Fédération Cynologique Internationale (FCI) należą one do grupy 5, która obejmuje szpice i psy w typie prymitywnym.

Krótka historia rasy

Shiba Inu to rasa psów, która powstała w Japonii ponad 2000 lat temu. Jest to jedna z najstarszych i najpopularniejszych ras w Japonii i pierwotnie była hodowana do polowań na drobną zwierzynę, taką jak ptaki i króliki. Rasa ta prawie wyginęła po II wojnie światowej, ale utworzono program hodowlany, aby przywrócić Shiba Inu z krawędzi wyginięcia. Rasa została po raz pierwszy wprowadzona w Stanach Zjednoczonych w latach pięćdziesiątych XX wieku i od tego czasu stała się popularnym zwierzęciem domowym w wielu krajach.

Charakterystyka rasy

Shiba Inu to mała, muskularna rasa psów o charakterystycznym wyglądzie. Ogon jest zakręcony, a uszy małe i wyprostowane w kształcie trójkąta. Wyglądem przypominają lisa, z małą, wąską twarzą i charakterystycznym wyrazem. Shiba Inu ma grubą, gęstą sierść, która jest odporna na warunki atmosferyczne i chroni go przed zimnem i wilgocią. Sierść jest dostępna w różnych kolorach, takich jak czerwony, czarny i brązowy oraz sezamowy. Preferowanym kolorem tej rasy jest czerwony, od ciemnej, głębokiej czerwieni do jaśniejszej miedzianej czerwieni. Mają odważną, pewną siebie osobowość, co czyni je również upartymi i upartymi. Są to psy aktywne, czujne i żądne przygód. Chociaż są lojalne, nie mają takiego samego pragnienia, aby zadowolić swoich właścicieli, jak inne rasy.

Powszechne choroby

Jak wszystkie rasy psów, Shiba Inu jest podatny na pewne problemy zdrowotne. Niektóre z najczęstszych problemów zdrowotnych tej rasy obejmują alergie skórne, padaczkę, dysplazję stawów biodrowych, zwichnięcie rzepki, postępujący zanik siatkówki i pseudohiperkaliemię.