Épagneul breton

Spaniel bretoński to rasa pochodząca z Francji, wyhodowana do polowań. Łagodny, inteligentny wyraz oczu wraz z uniesioną podstawą uszu definiują "bretoński wyraz". Ponadto rasa ta znana jest ze swoich zdolności adaptacyjnych i zrównoważonego charakteru.

Szczegóły ogólne

Psy tej rasy są średniej wielkości i mają elegancki wygląd. Waga waha się od 14 do 18 kilogramów, podczas gdy wzrost waha się od 44,5 do 52 centymetrów. Średnia długość życia tej rasy wynosi od 12 do 14 lat. Należą do grupy 7 Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (Fédération Cynologique Internationale, FCI), która grupuje psy wystawowe.

Krótka historia rasy

Spaniel bretoński, pochodzący z Francji, a konkretnie z centralnego regionu Bretanii, jest uważany za jednego z najstarszych psów w typie spaniela, który ewoluował poprzez selekcję i krzyżowanie. Pierwotnie był hodowany do polowań, znany ze swojej wytrzymałości i wszechstronności. Standard rasy został po raz pierwszy opracowany w Nantes w 1907 r., a w 1934 r. został uznany za rasę przez American Kennel Club. Obecnie spaniel bretoński jest bardzo popularną rasą zarówno do polowań, jak i do towarzystwa, będąc najliczniejszą rasą francuskich pointerów.

Charakterystyka rasy

Spaniel bretoński to najmniejsza z ras psów wystawowych, o zrównoważonej, mocnej budowie, prostej linii górnej i lekko opadającym zadu. Oczy są skośne, owalne i ciemne, a uszy trójkątne, krótkie i wysoko osadzone. Ogon jest noszony poziomo lub zwisający, chociaż niektóre psy mogą urodzić się bez niego. Sierść jest delikatna i może być gładka lub lekko falista. Kończyny tylne są bogato owłosione, z frędzlami stopniowo zwężającymi się w kierunku stępu. Górna część uszu pokryta jest falistym włosem. Umaszczenie może być zróżnicowane, w tym biało-pomarańczowe, czarno-białe, biało-brązowe, a także może mieć pręgowany wzór umaszczenia z cętkami na kufie, nogach i wargach. Temperament spaniela bretońskiego jest zrównoważony i łatwo dostosowuje się do każdego środowiska. Jest to towarzyski, inteligentny i czujny pies, znany ze swojej wszechstronności jako pies wskazujący, nadający się do wszystkich rodzajów polowań i terenów. Podczas poszukiwania zdobyczy wyróżnia się ruchliwością, wyostrzonym zmysłem węchu i zdolnością do spontanicznej eksploracji.

Powszechne choroby

Spaniel bretoński, przy optymalnej opiece i pielęgnacji, może cieszyć się długim życiem w zdrowiu, choć jest predysponowany do pewnych problemów zdrowotnych. Do najczęstszych chorób lub zaburzeń należą abiotrofia kory móżdżku, rozszczep wargi, niedobór dopełniacza, jaskra, dysplazja stawu biodrowego, padaczka idiopatyczna, zwichnięcie soczewki, postępujący zanik siatkówki, dysplazja siatkówki oraz choroba neuronu ruchowego lub rdzeniowy zanik mięśni. Oprócz powyższych schorzeń, OFA (Orthopaedic Foundation for Animals) Canine Health Information Centre (CHIC) zaleca badanie przesiewowe oczu (co roku w wieku 2-8 lat), wraz z serią testów w celu oceny chorób, takich jak dysplazja stawu biodrowego lub opcjonalnie zwichnięcie rzepki, dysplazja stawu łokciowego lub autoimmunologiczne zapalenie tarczycy.