Wrodzona niedoczynność tarczycy (gen TPO, Tenterfield Terrier)

Niedoczynność tarczycy u psów jest chorobą endokrynologiczną, która występuje, gdy tarczyca nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów tarczycy, głównie tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3). Hormony te mają kluczowe znaczenie dla utrzymania metabolizmu i ogólnego funkcjonowania organizmu. We wrodzonej niedoczynności tarczycy niedobór hormonów występuje od urodzenia.

Symptomy

Wrodzona niedoczynność tarczycy u psów, która objawia się powiększeniem tarczycy (wolem), daje bardzo wczesne objawy (około pierwszego tygodnia), takie jak letarg, podatność na infekcje, opóźnienie wzrostu i problemy z karmieniem. Występuje opóźnienie w wyrzynaniu się zębów, otwieraniu się oczu i przewodów słuchowych, a także zmiany we wzroście skóry i sierści. W ciężkich przypadkach szczenięta mogą wykazywać objawy neurologiczne, takie jak brak koordynacji i osłabienie mięśni. Nieleczona choroba może być śmiertelna dla szczeniąt, dlatego tak ważne jest jej wczesne wykrycie.

Zarządzanie chorobami

Leczenie polega na zwiększeniu lub zastąpieniu brakującego hormonu tarczycy. Tyroksyna (T4) jest najczęściej stosowanym zastępczym hormonem tarczycy u psów, a leczenie lewotyroksyną trwa zwykle przez całe życie. Zazwyczaj przeprowadza się okresowe kontrole w celu dostosowania dawki, a po ustabilizowaniu się poziomu hormonów przeprowadza się coroczne badania kontrolne. Jeśli szczenięta z niedoczynnością tarczycy są leczone wcześnie (między 3 a 4 miesiącem życia), zwykle możliwe jest odwrócenie objawów i umożliwienie im normalnego rozwoju. Jeśli podejrzewasz, że Twój szczeniak może mieć wrodzoną niedoczynność tarczycy, ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem w celu postawienia diagnozy i odpowiedniego leczenia.

Podstawy genetyczne

Choroba ta jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny. Dziedziczenie autosomalne recesywne oznacza, że pies, niezależnie od płci, musi otrzymać dwie kopie mutacji lub wariantu patogennego, aby być narażonym na ryzyko rozwoju choroby. Oboje rodzice chorego psa muszą być nosicielami co najmniej jednej kopii mutacji. Zwierzęta, które są nosicielami tylko jednej kopii mutacji, nie są narażone na zwiększone ryzyko rozwoju choroby, ale mogą przekazywać mutację przyszłym pokoleniom. Nie zaleca się rozmnażania psów będących nosicielami wariantów genetycznych, które mogą powodować chorobę, nawet jeśli nie wykazują objawów.

Raport techniczny

Wrodzona niedoczynność tarczycy u ludzi może być spowodowana mutacjami w wielu genach, takich jak DUOX2, PAX8, SLC5A5, TG, TPO, TSHB i TSHR. U psów mutacje przyczynowe zidentyfikowano w genie TPO, który koduje enzym peroksydazy tarczycowej, który jest kluczowy w biosyntezie hormonów tarczycy T3 (trójjodotyroniny) i T4 (tyroksyny), ponieważ katalizuje utlenianie jodu i jego przyłączanie do tyreoglobuliny, białka przechowywanego w tarczycy, które zawiera hormony tarczycy w postaci prekursorowej. U Tenterfield Terrierów zaobserwowano, że wrodzona niedoczynność tarczycy, dziedziczona autosomalnie recesywnie, może być spowodowana mutacją nonsensowną o nazwie c.1777C>T, która powoduje zmianę cytozyny (C) na tyminę (T). W białku wariant ten powoduje zastąpienie wysoce konserwowanego tryptofanu przez resztę argininy (p.R593W), tłumiąc zdolność oksydacyjną enzymu (Dodgson i in., 2012).

Najbardziej dotknięte rasy

  • Buldog francuski
  • Chart szkocki
  • Hiszpański pies wodny
  • Sznaucer olbrzym
  • Tenterfield Terrier
  • Amerykański terier myszaty
  • Toy Fox Terrier

Bibliografia

Nadal nie znasz prawdziwej natury swojego psa?

Odkryj sekrety DNA swojego zwierzaka dzięki naszym dwóm seriom.

starter

Rasy + Cechy fizyczne

Kup
advanced

Zdrowie + Rasy + Cechy fizyczne

Kup
Specjalna oferta świąteczna Tylko do 30 grudnia Skorzystaj z naszego kuponu XMAS15
Kup