Lizosomalne choroby spichrzeniowe

Lizosomalna choroba spichrzeniowa jest zaburzeniem neurodegeneracyjnym dotykającym psy rasy Lagotto Romagnolo i charakteryzuje się zmianami neuronalnymi i ciężką wakuolizacją cytoplazmatyczną. Zidentyfikowano mutację w genie ATG4D, która wydaje się być powiązana z chorobą, wpływając na proces autofagii.

Symptomy

Postępująca ataksja jest najczęstszym objawem u psów dotkniętych lizosomalną chorobą spichrzeniową. Przed wystąpieniem tego objawu klinicznego hodowcy mogą zaobserwować u psa pewną niezdarność. Ponadto zgłaszano epizody oczopląsu i zmiany w zachowaniu, takie jak depresja, agresja wobec ludzi lub psów oraz niepokój. Tempo progresji i wystąpienia objawów różni się u badanych psów, ale szacuje się, że objawy mogą rozpocząć się w dowolnym momencie między 4 miesiącem a 4 rokiem życia.

Zarządzanie chorobami

Obecnie nie ma lekarstwa na lizosomalną chorobę spichrzeniową, ale leczenie objawowe i radzenie sobie ze zmianami behawioralnymi może pomóc poprawić jakość życia chorego psa.

Podstawy genetyczne

Choroba ta jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny. Dziedziczenie autosomalne recesywne oznacza, że pies, niezależnie od płci, musi otrzymać dwie kopie mutacji lub wariantu patogennego, aby być narażonym na ryzyko rozwoju choroby. Oboje rodzice chorego psa muszą być nosicielami co najmniej jednej kopii mutacji. Zwierzęta, które są nosicielami tylko jednej kopii mutacji, nie są narażone na zwiększone ryzyko rozwoju choroby, ale mogą przekazywać mutację przyszłym pokoleniom. Nie zaleca się rozmnażania psów będących nosicielami wariantów genetycznych, które mogą powodować chorobę, nawet jeśli nie wykazują objawów.

Raport techniczny

Lizosomalna choroba spichrzeniowa jest zaburzeniem neurodegeneracyjnym związanym z upośledzeniem procesu autofagii. Gen ATG4D koduje endopeptydazę, która wydaje się odgrywać ważną rolę w autofagii, która jest niezbędnym procesem do utrzymania homeostazy neuronalnej. W badaniu przeprowadzonym przez Kyöstilä K. i wsp. w 2015 r. zidentyfikowano nonsensowną mutację (c.1288G>A) jako prawdopodobną przyczynę choroby u psów rasy Lagotto Romagnolo. Oczekuje się, że mutacja ta spowoduje częściową utratę funkcjonalności białka, co wyjaśniałoby zmienność wieku wystąpienia i progresji choroby. Ponadto, jeśli proteaza u psów całkowicie utraciłaby swoją funkcję, prawdopodobne jest, że fenotyp choroby miałby większe nasilenie niż zaobserwowane w tym badaniu.

Najbardziej dotknięte rasy

Pies wodny Romagna

Bibliografia

Kyöstilä K, Syrjä P, Jagannathan V,et al. A missense change in the ATG4D gene links aberrant autophagy to a neurodegenerative vacuolar storage disease. PLoS Genet. 2015 Apr 15;11(4):e1005169.