Choroba von Willebranda 1 (gen VWF)

Choroba von Willebranda wpływa na funkcję płytek krwi, które są komórkami krwi niezbędnymi w procesie krzepnięcia. Choroba dzieli się na trzy typy w zależności od nasilenia objawów, przy czym typ 1 jest najczęstszy i najłagodniejszy.

Symptomy

Psy z chorobą von Willebranda mogą mieć objawy, które obejmują łatwe lub długotrwałe krwawienie, takie jak krwawienie z nosa, krwawienie z dziąseł lub krwawienie po operacji lub urazie. W ciężkich przypadkach pies może cierpieć na krwawienie wewnętrzne, które może zagrażać życiu.

Zarządzanie chorobami

Nie ma lekarstwa na tę chorobę, ale objawy można kontrolować za pomocą leczenia wspomagającego, takiego jak transfuzje krwi podczas ciężkich epizodów krwawienia.

Podstawy genetyczne

Choroba ta jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny. Dziedziczenie autosomalne recesywne oznacza, że pies, niezależnie od płci, musi otrzymać dwie kopie mutacji lub wariantu patogennego, aby być narażonym na ryzyko rozwoju choroby. Oboje rodzice chorego psa muszą być nosicielami co najmniej jednej kopii mutacji. Zwierzęta, które są nosicielami tylko jednej kopii mutacji, nie są narażone na zwiększone ryzyko rozwoju choroby, ale mogą przekazywać mutację przyszłym pokoleniom. Nie zaleca się rozmnażania psów będących nosicielami wariantów genetycznych, które mogą powodować chorobę, nawet jeśli nie wykazują objawów.

Raport techniczny

Choroba von Willebranda jest najczęściej obserwowanym genetycznym zaburzeniem krwawienia u psów i jest dość charakterystyczna dla psów rasy pinczer dobermański. Choroba jest spowodowana nieprawidłowościami w czynniku von Willebranda (vWF), białku kluczowym dla krzepnięcia krwi. vWF to duże białko, które jest syntetyzowane w komórkach śródbłonka wyściełających naczynia krwionośne oraz w megakariocytach, komórkach prekursorowych płytek krwi, w szpiku kostnym. VWF odgrywa podwójną rolę w krzepnięciu, transportuje inny czynnik krzepnięcia krwi, czynnik VIII, i uczestniczy w adhezji płytek krwi do uszkodzonego nabłonka w przypadku urazu. W zależności od nasilenia objawów i zmian VWF dzieli się na 3 typy. Typ 1 charakteryzuje się niskim stężeniem VWF w osoczu i łagodnymi do umiarkowanych objawami krwotocznymi. Typ 2 charakteryzuje się jakościowymi nieprawidłowościami białka vWF i umiarkowanym do ciężkiego krwawieniem. Typ 3 jest najcięższą postacią choroby i najrzadziej występującą, w której VWF jest praktycznie niewykrywalny. Tutaj analizujemy wariant c.7437G>A genu VWF, który koduje białko VWF i został powiązany z chorobą von Willebranda typu 1. Należy zauważyć, że istnieje duża zmienność w symptomatologii między zwierzętami. Crespi i wsp. zaobserwowali, że niektóre, ale nie wszystkie psy rasy pinczer dobermański miały objawy z pojedynczą kopią c.7437G>A, a zatem u tej rasy wariant ten mógł być dziedziczony w sposób autosomalny dominujący z niepełną penetracją. Jednak inne badania sugerują, że u innych ras choroba von Willebranda typu 1 jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny, tj. objawy rozwijają się, gdy obecne są dwie kopie c.7437G>A.

Najbardziej dotknięte rasy

Pudel miniaturowy
Corgi
Pembroke Welsh Corgi
Doberman pinczer
Golden Retriever
Kromfohrländer
Owczarek niemiecki
Owczarek niemiecki
Yorkshire Terrier

Bibliografia

Crespi JA, Barrientos LS, Giovambattista G. von Willebrand disease type 1 in Doberman Pinscher dogs: genotyping and prevalence of the mutation in the Buenos Aires region, Argentina. J Vet Diagn Invest. 2018 Mar;30(2):310-314.

Gentilini F, Turba ME. Two novel real-time PCR methods for genotyping the von Willebrand disease type I mutation in Doberman Pinscher dogs. Vet J. 2013 Aug;197(2):457-60.