Gangliozydoza GM2 Typ 2 (gen HEXB, Korat)

Gangliozydoza GM2 jest lizosomalną chorobą odkładania, która powoduje gromadzenie się gangliozydów GM2 w różnych tkankach, prowadząc do postępującego upośledzenia nerwowo-mięśniowego i opóźnienia wzrostu. Odpowiedzialny za to wariant genetyczny znajduje się w genie HEXB kodującym enzym heksozoaminidazę odpowiedzialny za degradację gangliozydu GM2.

Symptomy

Gangliozydoza GM2 pojawia się u kotów w wieku około 6-8 tygodni. Wczesne objawy obejmują łagodne drżenie, które przechodzi w problemy z koordynacją. Dotknięte chorobą koty mają poważne problemy z poruszaniem się i jedzeniem. Ponadto często cierpią z powodu utraty masy ciała, a postęp choroby neurologicznej zwykle prowadzi do eutanazji w wieku około 4 miesięcy.

Zarządzanie chorobami

Obecnie nie ma skutecznego leczenia gangliozydozy GM2 kotów. Leczenie koncentruje się na łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia pacjenta. Trwają badania mające na celu ocenę wektorów wirusowych związanych z adenowirusami w leczeniu gangliozydozy kotów, jednak nadal konieczne są dalsze badania.

Podstawy genetyczne

Choroba ta jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny. Dziedziczenie autosomalne recesywne oznacza, że kot, niezależnie od płci, musi otrzymać dwie kopie mutacji lub wariantu patogennego, aby być narażonym na ryzyko rozwoju choroby. Oboje rodzice chorego kota muszą być nosicielami co najmniej jednej kopii mutacji. Zwierzęta posiadające tylko jedną kopię mutacji nie są narażone na zwiększone ryzyko rozwoju choroby, ale mogą przekazywać mutację kolejnym pokoleniom. Nie zaleca się rozmnażania kotów będących nosicielami wariantów genetycznych, które mogą powodować chorobę, nawet jeśli nie wykazują objawów.

Raport techniczny

Gangliozydoza GM2 typu 2, znana jako choroba Sandhoffa, jest lizosomalną chorobą spichrzeniową spowodowaną niedoborem enzymu beta-N-acetyloheksozoaminidazy, który jest niezbędny do degradacji gangliozydu GM2 w komórkach. Ten proces katabolizmu obejmuje podjednostki alfa i beta beta-N-acetyloheksozoaminidazy oraz białko aktywatora GM2. Gdy którykolwiek z tych trzech składników jest wadliwy, gangliozyd GM2 gromadzi się w lizosomach, prowadząc do postępującego i nieuleczalnego pogorszenia centralnego układu nerwowego. Choroba występuje w kilku postaciach w zależności od uszkodzonego genu: wariant B (niedobór podjednostki alfa beta-N-acetyloheksozoaminidazy), wariant 0 (niedobór podjednostki beta beta-N-acetyloheksozoaminidazy) i wariant AB (niedobór białka aktywatora GM2A). Wariant 0 odpowiada gangliozydozie GM2 typu 2, a różne warianty zostały zidentyfikowane u różnych ras. U rasy Korat odkryto delecję reszty cytozyny (c.39del), która powoduje przesunięcie ramki odczytu i utworzenie przedwczesnego kodonu stop.

Najbardziej dotknięte rasy

Korat

Bibliografia

Bradbury AM, Peterson TA, Gross AL, et al. Dostarczanie genów za pośrednictwem AAV osłabia neurozapalenie w chorobie Sandhoffa kotów. Neuroscience. 2017 Jan 6