Polidaktylia charakteryzuje się obecnością większej niż zwykle liczby palców, zwykle z powodu mutacji genetycznych wpływających na ekspresję genu Shh. Stan ten, który może obejmować jedną lub więcej kończyn, zaobserwowano u wielu ras i linii kotów, w tym kotów Hemingway w Ameryce Północnej i kotów brytyjskich z wariantami UK1 i UK2.
Symptomy
Polidaktylia charakteryzuje się obecnością więcej niż 18 palców przy urodzeniu, a te dodatkowe palce mogą pojawić się na przednich lub tylnych kończynach lub na obu. Kombinacje dodatkowych palców różnią się znacznie i nie mają stałego wzorca. Dodatkowe palce zawierają mięśnie i kości, ale często brakuje im kości promieniowej. Oprócz dodatkowej liczby palców, chore koty mogą również wykazywać zmienioną, ale nie szkodliwą, budowę nadgarstka i stępu.
Zarządzanie chorobami
Leczenie polidaktylii u kotów zazwyczaj nie wymaga interwencji medycznej, ponieważ schorzenie to rzadko powoduje problemy zdrowotne.
Podstawy genetyczne
Choroba ta dziedziczona jest w sposób autosomalny dominujący. Dziedziczenie autosomalne dominujące oznacza, że koty muszą odziedziczyć tylko jedną kopię mutacji lub wariantu patogennego, aby być narażone na ryzyko rozwoju choroby. Każde kocię urodzone przez rodzica będącego nosicielem jednej kopii mutacji ma 50% szans na odziedziczenie jednej kopii mutacji i ryzyko rozwoju choroby. Nie zaleca się rozmnażania kotów będących nosicielami wariantów genetycznych, które mogą powodować choroby, nawet jeśli nie wykazują one objawów.
Raport techniczny
Polidaktylia u kotów jest chorobą genetyczną, w której koty mają dodatkowe palce u łap. Nieprawidłowość ta wynika z mutacji w konserwowanym elemencie regulacyjnym ZRS (Zone of Polarizing Activity Regulatory Sequence), który kontroluje ekspresję genu Sonic Hedgehog (Shh) podczas rozwoju kończyn. ZRS jest długodystansowym regulatorem, który odgrywa kluczową rolę w tworzeniu i różnicowaniu palców. U kotów zidentyfikowano trzy specyficzne mutacje, które powodują polidaktylię: mutację Hw, występującą u kotów Hemingway w Ameryce Północnej, oraz dwie mutacje w Wielkiej Brytanii, UK1 i UK2. Mutacje te obejmują pojedyncze podstawienia par zasad w pozycjach 479 (Hw), 257 (UK1) i 481 (UK2). Zmiany te modyfikują ekspresję genu Shh w pąku kończyny, powodując powstawanie dodatkowych palców. W tym przypadku analizowaliśmy wariant UK1.
Najbardziej dotknięte rasy
Pixiebob
Domowy krótkowłosy
Maine Coon
Do you still not know the true nature of your cat?
Odkryj sekrety DNA swojego zwierzaka dzięki naszym dwóm seriom.
