Craniomandibulaire osteopathie (SLC37A2-gen)

Craniomandibulaire osteopathie is een ziekte die de normale ontwikkeling van de botten van de kaak en het gezicht beïnvloedt. Het betrokken gen is SLC37A2, dat codeert voor een belangrijk eiwit in het glucosemetabolisme.

Symptomen

De symptomen treden meestal op tussen de twee en twaalf maanden oud. Overmatig speekselen is het meest waargenomen teken, hoewel sommige dieren ook koorts of andere symptomen ervaren, zoals depressie of lusteloosheid. Andere waarschuwingssignalen zijn tekenen van onrust bij het proberen te eten, gebrek aan eetlust, intermitterende koorts, moeite met het openen van de bek, uitpuilen van de ogen en zwelling van de kaak.

Beheer van ziekten

Hoewel er geen definitieve genezing voor deze ziekte bestaat, zijn er wel behandelingen die de pijn kunnen verlichten, zoals het toedienen van ontstekingsremmers. In ernstigere gevallen kan een operatie worden toegepast om de symptomen te verhelpen. Het is belangrijk om te weten dat de ziekte zelfbeperkend is en meestal verbetert naarmate de hond ouder wordt. Het is echter mogelijk dat het overtollige bot dat zich in de kaak vormt niet volledig verdwijnt en dat het na het eerste levensjaar van de hond blijft bestaan.

Genetische basis

Deze ziekte erft autosomaal dominant over met onvolledige penetrantie. Autosomaal dominant overerven betekent dat honden slechts één kopie van de mutatie of pathogene variant hoeven te erven om risico te lopen op het ontwikkelen van de ziekte. Onvolledige penetrantie treedt op wanneer niet alle honden die drager zijn van de mutatie de ziekte ontwikkelen of wanneer de symptomen in ernst variëren van hond tot hond. Elke pup die geboren wordt uit een ouder die één exemplaar van de mutatie draagt, heeft 50% kans om één exemplaar van de mutatie te erven en het risico te lopen de ziekte te ontwikkelen. Fokken tussen honden die drager zijn van een genetische variant die ziekte kan veroorzaken, zelfs als ze geen symptomen vertonen, wordt afgeraden.

Technisch verslag

Craniomandibulaire osteopathie is een genetische aandoening die wordt veroorzaakt door mutaties in het SLC37A2-gen. Dit gen lijkt een essentiële rol te spelen in de glucosehomeostase van belangrijke cellen die betrokken zijn bij osteogenese. Er is een synonieme variant beschreven in exon 15 van het SLC37A2-gen, bestaande uit de vervanging van een C door een T (c.1332 C>T). Ondanks dat het een synonieme mutatie is, elimineert het gemuteerde T-allel een potentiële bindingsplaats voor de ASF/SF-2 splicing factor. In een studie van Letko et al. (2020) werd in het Basset Hound ras een andere variant in heterozygositeit in het SCL37A2 gen geïdentificeerd, die waarschijnlijk pathogeen is (c.1446+1G>A). Deze variant is echter niet opgenomen in onze test.

De meest getroffen rassen

Cairn Terrier
Schotse Terrier
West-Hoogland Witte Terrier

Bibliografie

Hytönen MK, Arumilli M, Lappalainen AK,et al. Molecular Characterization of Three Canine Models of Human Rare Bone Diseases: Caffey, van den Ende-Gupta, and Raine Syndromes. PLoS Genet. 2016 May 17;12(5):e1006037.

Letko A, Leuthard F, Jagannathan V,et al. Whole Genome Sequencing Indicates Heterogeneity of Hyperostotic Disorders in Dogs. Genes (Basel). 2020 Feb 4;11(2):163.