Bayerische Gebirgsschweißhund

De Beierse Berghond werd in de 19e eeuw ontwikkeld voor het opsporen van dieren en de jacht. Deze jachthond staat bekend om zijn uitstekende reukvermogen, gelijkmatige temperament en toewijding aan zijn baasjes. De vacht is weerbestendig, waardoor hij in verschillende weersomstandigheden kan werken.

Algemene gegevens

Honden van dit ras zijn middelgroot en zien er licht uit. Het gewicht varieert tussen de 20 en 30 kilogram bij reuen, terwijl het ideaal bij teven tussen de 17 en 25 kilogram ligt. Reuen hebben een hoogte van 47-52 centimeter en teven meten tussen de 44 en 48 centimeter. Hun levensverwachting is lang en varieert tussen de 12 en 15 jaar. Het ras behoort tot groep 6 van de Fédération Cynologique Internationale (FCI), die jachthonden, geurhonden en soortgelijke rassen groepeert.

Korte geschiedenis van het ras

De Bavarian Mountain Tracker werd in de 19e eeuw in Duitsland ontwikkeld. Beierse jagers waren op zoek naar een hond die in staat was om dieren op te sporen in het bergachtige terrein van de Beierse Alpen. Hiertoe besloten ze Hannoveraanse speurhonden te kruisen met rode berghonden, met als doel een hond te produceren die zowel bedreven was in het speuren en jagen, als ook licht. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, als gevolg van de vernietiging van fokgegevens en het verlies van veel honden, was het ras bijna uitgestorven. Fokkersgroepen gewijd aan de promotie van het ras slaagden erin het ras in leven te houden en tot op de dag van vandaag wordt het nog steeds gebruikt voor speurtaken in Duitsland en andere Europese landen. De laatste jaren is het echter een populaire gezelschapshond geworden vanwege zijn vriendelijke en loyale persoonlijkheid.

Raskenmerken

Het lichaam van de Beierse bergtracker is licht langwerpig en verheven aan de achterkant, ondersteund door lange, rechte ledematen. De ogen zijn middelgroot, donker- of lichtbruin van kleur, terwijl de oren karakteristiek middelgroot zijn, hoog aangezet en hangend zonder vouwen. De staart is middelmatig lang en wordt horizontaal of licht neerwaarts gedragen. De vacht is kort, dicht en glad, van een ruwe textuur met weinig glans. De vacht is iets langer en grover op de ledematen, buik en staart. Het ras wordt vaak gekleurd in tinten rood, reekleurig of gestroomd, maar ook roodgrijs of afgewisseld met zwart haar. De rug, snuit en oren zijn meestal donkerder van tint dan de rest van het lichaam. Persoonlijkheidskenmerken van de Bavarian Mountain Retriever zijn loyaliteit, zelfvertrouwen en kalmte. Ze kunnen wantrouwig zijn tegenover vreemden, maar zijn aanhankelijk en aanhankelijk met familieleden. Het jachtinstinct en hun onafhankelijke aard betekenen dat een strenge en constante training noodzakelijk is, samen met een vroege socialisatie om ongewenst gedrag te voorkomen.

Veel voorkomende ziekten

Over het algemeen heeft de Beierse bergtracker een uitstekende gezondheid. Ze kunnen echter aanleg hebben voor bepaalde ziekten of aandoeningen zoals achondroplasie, volvulo-gastrische dilatatie, epilepsie, factor VII-deficiëntie, hemolytische anemie, ernstige gecombineerde immunodeficiëntie, glaucoom, hemofilie A, ziekte van Addison, hypothyreoïdie, ziekte van von Willebrand of progressieve retinale atrofie.