Anatolische Herdershond

De Anatolische Herder is een ras afkomstig uit de Anatolische regio van Turkije, waar de honden werden gefokt om het vee te beschermen tegen roofdieren. Een van de belangrijkste kenmerken van dit ras is zijn beschermende aard en zijn veerkracht en uithoudingsvermogen. De honden hebben een dikke, dichte vacht als bescherming tegen aanvallen van roofdieren en guur weer.

Algemene gegevens

Het ras heeft een groot formaat en een robuuste bouw. Reuen kunnen tussen de 50 en 68 kg wegen, terwijl teven tussen de 36 en 54 kg wegen. De hoogte bij reuen is ongeveer 74 centimeter en bij teven 69 cm. De levensverwachting is 11 tot 13 jaar en het ras is niet erkend door de Fédération Cynologique Internationale (FCI).

Korte geschiedenis van het ras

De Anatolische Herder komt oorspronkelijk uit Anatolië, een schiereiland in Turkije waar schapen- en geitenhoeders een beschermer voor het vee fokten om hen te beschermen tegen aanvallen van wolven of beren. De Coban Kopegi wordt beschouwd als de voorouder van de huidige Anatolische Herder. Sommige honden arriveerden in de Verenigde Staten een paar jaar voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, maar het was in de jaren 1950 en 1960 dat Amerikaanse veeboeren ze importeerden voor bewakingstaken. In 1970 vestigde het ras zich definitief in de Verenigde Staten, maar pas in 1996 werd het erkend door de Amerikaanse Kennel Club (AKC). Vandaag de dag is de Anatolische Herder nog steeds een uitstekende werkhond, maar hij wordt ook gefokt als gezelschapsdier.

Raskenmerken

Het lichaam van de Anatolische Herder is evenredig met een diepe, gewelfde borst en een opgetrokken rug. De ogen zijn middelgroot, wijd en amandelvormig, variërend in kleur van licht amberkleurig tot donkerder tinten bruin. De oren zijn V-vormig, lang en hangen naar opzij. De staart is lang en hoog aangezet. Als de hond ontspannen is, wordt de staart laag gedragen met het gekrulde uiteinde naar boven, terwijl hij bij alertheid in een wiel wordt geheven. De vacht kan kort (2,5 cm) of hard (10 cm) zijn. Hij is ook dik en dicht om de hond tegen weersinvloeden te beschermen. De vacht in de nek is iets langer. De vacht is meestal wit of reebruin met een zwart masker, hoewel elke kleur, vlek of kleurenpatroon aanwezig kan zijn. Het ras wordt gekenmerkt door zijn onafhankelijkheid en beschermende aard. Ze zijn niet erg aanhankelijk met het gezin, maar zijn erg trouw aan hun baasjes. Anatolische Herders zijn intelligente honden die bekend staan om hun kracht en hoge uithoudingsvermogen, waardoor ze uitstekende werkhonden zijn.

Veel voorkomende ziekten

Net als andere hondenrassen kunnen Anatolische Herders een zekere aanleg hebben voor gezondheidsproblemen. Veel voorkomende aandoeningen en ziekten zijn onder andere maag volvulus dilatatie, heupdysplasie, hypothyreoïdie en entropion.